Hakkari... Türkiye’nin en uç köşesinde, dağların eteğinde kendi hikâyesini anlatan o sessiz bilge. El değmemiş vadiler, köklü bir geçmiş, sımsıcak insanları ve rüzgârın kulaktan kulağa taşıdığı bin bir masal. Öyle bir şehir ki, adım attığınız her yerde hem doğanın hem tarihin nefesi üzerinize siniyor. Hadi, birlikte bu büyülü diyara doğru bir yolculuğa çıkalım.
Cilo ve Sat Dağları... Karla örtülü zirveleriyle gökyüzüne meydan okuyan bir tablo gibi. Her bir kaya parçasında bir hikâye gizli. Doğa yürüyüşü mü yapmak istiyorsunuz? Buyurun, size kilometrelerce huzur. Ya da kamp kurup yıldızların dansını izlemek mi? Burada yıldızlar bile başka parlıyor. Hele o Sat Buzulları yok mu? Yüzyılların sırrını taşıyan birer doğa mucizesi. Bahar geldi mi, karlar eriyor; çiçekler her renkten bir cümbüş başlatıyor. Bu manzaraya doymak ne mümkün!
Tarih desen, o da burada. Meydan Medresesi... Taşların dile geldiği yer. 18. yüzyıldan bugüne, Hakkari’nin belleği olmuş. O taş işçiliği, o ince detaylar... Sanki geçmişin elleri bugün hâlâ çalışıyor. Buraya gelince sadece bir medrese görmüyorsunuz; zamansız bir yolculuğa çıkıyorsunuz.
Zap Vadisi... Hem heyecan hem huzur, bir vadide nasıl buluşmuş anlamak zor. Zap Suyu’nun gürül gürül sesi kulaklarınızı doldururken, asma köprüde yavaşça yürüyüp o eşsiz manzarayı izlemek... İşte tam o an, doğanın insanı nasıl kendine çektiğini anlıyorsunuz. Adrenalin mi istiyorsunuz? Rafting yapmayı unutmayın. Huzur mu arıyorsunuz? Zap Vadisi’nde vakit geçirmeniz yeterli.
Şemdinli’ye doğru yol alınca zamanın bir kapıdan çıkıp size el salladığını hissedeceksiniz. Taş Köprü, 19. yüzyılın ayakta duran bir tanığı. Kayme Sarayı ise eski zamanların ihtişamını hâlâ koruyor. Bu tarihi yapılara bakarken sadece taş görmüyorsunuz; bir dönemin yaşamına, insanlarına, hayallerine dokunuyorsunuz. Şemdinli, size tarihin tozlu sayfalarını çevirecek bir dost gibi.
Merga Bütan Yaylası... Doğanın Hakkari’ye sunduğu en güzel armağanlardan biri. Yazı ayrı, kışı ayrı güzel. Kışın bembeyaz örtüsüyle kayak yapmak isteyenlerin rüyası oluyor. Bahar geldi mi? Yeşilin her tonuna bürünüp sizi çağırıyor. Yaylada serin bir rüzgâr yüzünüzü okşarken, içtiğiniz bir yudum çayın tadı bile başka oluyor.