Bir düşün… Bir heykel… Ama bu sadece taş, metal ya da bronz değil. Her birinde bir ruh var. Ve o ruh, yıllar boyu, toprakların ötesinde yankılandı. Mustafa Kemal Atatürk’ün heykelleri, Türk milletinin kahramanını onurlandırmakla kalmaz, dünya için de bir hatırlatma, bir ışık, bir çağrıdır. Bir ses gibi yankılanır o heykeller. Fakat ses, bazen sözlerden çok daha derin, çok daha güçlüdür.
Kosova, Priştine… Bir heykel var burada, yükseklerde. Atatürk, o heykelde sadece bir lider değil, bir halkın özgürlüğüne, dostluğuna selam duran bir figür. 2010 yılında dikilen bu heykel, Türk-Kosova ilişkilerinin timsalidir. Burada, bir araya gelen iki milletin ruhu var. Ne kadar uzak olursa olsun, ne kadar farklı kültürler içinde olursak olalım, Atatürk’ün heykeli bize aynı şeyi hatırlatır: "Birlikte, özgürce…" Tıpkı bu topraklarda, topraklarını savunan kahramanlar gibi.
Bakü... İçinde iki halkın ruhunu taşıyan bir şehir. Bir heykel var orada da, dimdik, zamanla yarışan bir şekilde. 2002’de açılan bu heykel, Türk ve Azerbaycan kardeşliğini simgeliyor. Bakü’deki Atatürk, bir başkaldırı değil, bir çağrıdır. O heykel, Türk dünyasının birleşen parmakları gibi. Her bakışta, her adımda o güçlü kucaklaşma gözler önüne serilir. Atatürk’ün heykeli, sadece bir anıt değil; o, bağımsızlık arzusunun sesi, bir ulusun rüyasıdır.